یاس کبود۱۴

​✍برخی پدر و مادرهای امروز?

?آموزش :

? #موسیقی از ۵ سالگی

? زبان #انگلیسی از ۶ سالگی

?نقاشی ۵ سالگی

? #رانندگی ۱۳ سالگی

? #خلبانی پهباد ۷ سالگی

? #ریاضی ۶ سالگی

آموزش همه چیز قبل از موعد

?حالا همین پدر و مادر ها:?

? #حجاب: هنوز بچه است زوده

? #روزه: هوا گرمه اذیت میشه 

? #نماز: حالا چند سال دیرتر چیزی نمیشه 

? #حیا و عفت: هنوز بچه است چیزی نیست که!

?کلا پای #دین که وسط میاد یعنی همون چیزی که انسان رو تبدیل به یک آدم قوی و قدرتمند و با اراده می کنه هنوز بچه است

? پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به برخی از کودکان نگاه کردند و فرمودند: وای بر اولاد #آخر_الزمان از دست پدرانشان! سؤال شد یا رسول الله: آیا از پدران مشرکِ آنان؟

? فرمودند:خیر، از دست #پدران_مؤمن آنها، چون واجبات دین را به فرزندانشان نمی آموزند و اگر اولاد آنها بخواهند، بیاموزند، آنان را #منع می کنند. و تنها به این قانع هستند که فرزندانشان از مال #دنیا چیزی را به دست آورند. من از آنها بیزارم و آنها هم از من بیزارند.

?[1)بحارالانوار، ج ۲۳، ص ۱۱۴.

?[2] مجلسى، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۶، روایت ۱.

?[3] طبرسى، فضل بن حسن، مکارم الاخلاق.

پوشش طلاب مسئله ای مهم است زیرا مردم به اعمال و رفتار آنها می نگرند و الگوبرداری میکنند.

سلائق شخصی بانوان طلبه سبب شده ، تنوع و تکثر پوشش را شاهد باشیم. برخی قائل هستند به اینکه طلبه باید روبنده، پوشیه و مقنعه استفاده کند؛ برخی قائل به پوشیدن روسری تیره و برخی دیگر روسری های روشن و ست کردن با ساق و کفش همرنگ را برگزیده‌اند.

یک طلبه در عین سادگی و محجبه بودن باید دقت کند شأن طلبگی خود را حفظ نماید، یعنی در مقابل نامحرم ساده و متین باشد اما زمانی که در مراسم‌های خانم‌ها حضور می‌یابد بهترین و جذاب‌ترین لباس‌ها را انتخاب نماید تا سبب جذب جوان‌ها شود.

نکته‌ای که نباید فراموش کرد این است، پوشش طلاب باید از حجاب حداقلی که عرف متدینین است کمی بیشتر باشد؛ روزی که در این مسیر مقدس گام نهادیم، می‌دانسیتم که حجاب‌مان و عفت و حیای‌مان باید بیشتر از قبل باشد چون دیگر این ما نیستیم که در جامعه قدم می‌گذاریم، نماینده دین بزرگ و جاودانه اسلام هستیم.

کسی هستیم که حرکات و سکنات و ظاهرمان زیر ذره‌بین اقوام و خویشان است.

اگر ما روسری و ساق و کفش ست و روشن بپوشیم، جوازی می شود برای سست شدن حجاب بقیه

اگر ما چادرهای منقش و نازک و مدل دار اندام‌نما استفاده نماییم تأییدی است بر استفاده دیگران از این نوع پوشش.

آری ما به سرباز بودن‌مان در محضر سلاله پاک زهرا “سلام‌الله‌علیها” متعهد شده‌ایم پس باید الگوی خوبی برای معرفی و مصداق روایات معصومین “علیهم‌السلام” که فرمودند «کونوا لنا زینا لاتکونوا شینا» باشیم.

نمی‌دانم چرا این گونه عمل می‌کنیم مگر نه اینکه در قوانین دانشگاه‌های بزرگ اروپا و آمریکا دستورالعمل‌های برای نوع پوشش دانشجویان آمده به عنوان نمونه ممنوع بودن لباس تنگ و مهیج و آرایش و ناخن مصنوعی و…

پس چرا ما طلاب رسالت خویش را به دست فراموشی سپرده‌ایم.

آری دوستان عزیزم ما مبلغ دین و الگوی دیگران هستیم.

نکند به خاطر جذب دختران جوان خود را با هر مدل و پوششی در معرض چشمان نامحرم قرار دهیم.

حواس‌مان باشد در محضر بی بی دو عالم سرافکنده و شرمسار نشویم.

✍ز. یوسفوند

در روایات آمده است:

“نماز ستون دین است”

همانطوری که اگر خانه یا خیمه‌ایی بدون ستون بنا شود، فرو می‌ریزد؛ دینی که بدون نماز هم باشد، سست است و به مرور صاحبش را به زیر آوارِ گناه می‌کشاند!

اگر نماز خواندی و در کنارش فسق و فجور انجام دادی؛ این نماز از آنجا که

“إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ” است؛ روزی تو را از فحشا و منکر باز می‌دارد. 

در تاریخ آمده جوانی نماز را به جماعت و صف اول، به پیامبر اکرم “صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌و‌السلم” اقتدا می‌کرد. همگان لب به اعتراض باز کردند که این جوان به هر گناهی آلوده است و بعد صف اول به نماز می‌ایستد!

پیامبر فرمودند:

“روزی این نماز او را از فحشا و منکر باز می‌دارد!”

پس هیچ‌وقت ارتباط‌مان را با خدا قطع نکنیم. نماز حرف زدن و صحبت ما با خداوند است. همان‌گونه که برایِ صحبت با عزیزی، لحظه‌شماری می‌کنیم؛ باید برایِ حرف زدن با خداوند که خالقِ تمام هستی است و هرآنچه که فکرش را کردیم برایمان خلق کرده، دقایقی در شبانه‌روز وقت داشته باشیم.

صبح مانند هر روز با همسر خداحافظی می‌کند و از خانه بیرون می‌رود. ماشین را مقابل دادگاه پارک می‌کند و به دنبالِ کاری راهیِ آنجا می‌شود.

نمی‌داند قرار است پرونده عمرش همان‌جا بسته شود و دیگر پایش را از آنجا بیرون نمی‌گذارد؛ حتی فکرش را هم نمی‌کند!

پله‌هایِ دادگاه را یکی‌یکی پایین می‌آید، کفِ سالن می‌نشیند و اَجل است که عمرش را می‌ستاند و حتی مهلت نمی‌دهد از دادگاه خارج شود!

خبر فوتِ این عزیزِ و بزرگِ شهر، آیه‌ایی سراسر نور را در ذهن تداعی می‌کند.

“أَيْنَما تَکُونُوا يُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ”

آری هرجا که باشید و اَجل‌تان رسیده باشد، مرگ شما را در می‌یابد و مهلت نمی‌دهد قدم از قدم بردارید!

خدا کند آن موقع که مرگ‌مان فرا می‌رسد در نیکوترین و بهترین حالت باشیم و با عاقبت نیکو رختِ مرگ بر تن کنیم و راهیِ سرای باقی شویم!

با خودش می‌گفت:

اگر مشکلش حل شود، روح و روانش به حال طبیعی بر می‌گردد و او هم زندگی را از سر می‌گیرد.

اما زهی خیال باطل!

مشکل که در ضمیرت رخنه کرد، درست است خروار خروار می‌آید اما ذره ذره هم بیرون نمی‌رود!

با روح و جانت آمیخته می‌شود و به مرور خودش و عوارضش را نشان می‌دهد.

چه خوب است انسان وقتی می‌خواهد، کاری را انجام دهد؛ اول با دیگران مشورت کند خِرَد جمعی بهتر از فکر فردی است.

“أَمْرُهُمْ شُوری‏ بَیْنَهُمْ 

 کارشان را به مشورت یکدیگر انجام می‌دهند”

تمام جوانب را بسنجد و از فکر و اندیشه‌ایی که خداوند به او هدیه داده؛ کمال استفاده را کند بعد تصمیم نهایی را بگیرد.

“بِالْبَیِّناتِ وَ الزُّبُرِ وَ أَنْزَلْنا إِلَیْكَ الذِّكْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَكَّرُونَ”

 بر تو قرآن را نازل كرديم تا بر امت آنچه فرستاده شد بيان كنی، باشد كه خرد و انديشه بكار بندند.

اینطوری نه روحی داغون و نه عمری تلف می‌شود!

انسان با مشورت کردن، تعقل و تفکرِ زیاد به بهترین‌ها دست می‌یابد.