یاس کبود۱۴

در روایات آمده است:

“نماز ستون دین است”

همانطوری که اگر خانه یا خیمه‌ایی بدون ستون بنا شود، فرو می‌ریزد؛ دینی که بدون نماز هم باشد، سست است و به مرور صاحبش را به زیر آوارِ گناه می‌کشاند!

اگر نماز خواندی و در کنارش فسق و فجور انجام دادی؛ این نماز از آنجا که

“إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ” است؛ روزی تو را از فحشا و منکر باز می‌دارد. 

در تاریخ آمده جوانی نماز را به جماعت و صف اول، به پیامبر اکرم “صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌و‌السلم” اقتدا می‌کرد. همگان لب به اعتراض باز کردند که این جوان به هر گناهی آلوده است و بعد صف اول به نماز می‌ایستد!

پیامبر فرمودند:

“روزی این نماز او را از فحشا و منکر باز می‌دارد!”

پس هیچ‌وقت ارتباط‌مان را با خدا قطع نکنیم. نماز حرف زدن و صحبت ما با خداوند است. همان‌گونه که برایِ صحبت با عزیزی، لحظه‌شماری می‌کنیم؛ باید برایِ حرف زدن با خداوند که خالقِ تمام هستی است و هرآنچه که فکرش را کردیم برایمان خلق کرده، دقایقی در شبانه‌روز وقت داشته باشیم.