پوشش بانویِ طلبه...
پوشش طلاب مسئله ای مهم است زیرا مردم به اعمال و رفتار آنها می نگرند و الگوبرداری میکنند.
سلائق شخصی بانوان طلبه سبب شده ، تنوع و تکثر پوشش را شاهد باشیم. برخی قائل هستند به اینکه طلبه باید روبنده، پوشیه و مقنعه استفاده کند؛ برخی قائل به پوشیدن روسری تیره و برخی دیگر روسری های روشن و ست کردن با ساق و کفش همرنگ را برگزیده‌اند.
یک طلبه در عین سادگی و محجبه بودن باید دقت کند شأن طلبگی خود را حفظ نماید، یعنی در مقابل نامحرم ساده و متین باشد اما زمانی که در مراسم‌های خانم‌ها حضور می‌یابد بهترین و جذاب‌ترین لباس‌ها را انتخاب نماید تا سبب جذب جوان‌ها شود.
نکته‌ای که نباید فراموش کرد این است، پوشش طلاب باید از حجاب حداقلی که عرف متدینین است کمی بیشتر باشد؛ روزی که در این مسیر مقدس گام نهادیم، می‌دانسیتم که حجاب‌مان و عفت و حیای‌مان باید بیشتر از قبل باشد چون دیگر این ما نیستیم که در جامعه قدم می‌گذاریم، نماینده دین بزرگ و جاودانه اسلام هستیم.
کسی هستیم که حرکات و سکنات و ظاهرمان زیر ذره‌بین اقوام و خویشان است.
اگر ما روسری و ساق و کفش ست و روشن بپوشیم، جوازی می شود برای سست شدن حجاب بقیه
اگر ما چادرهای منقش و نازک و مدل دار اندام‌نما استفاده نماییم تأییدی است بر استفاده دیگران از این نوع پوشش.
آری ما به سرباز بودن‌مان در محضر سلاله پاک زهرا “سلام‌الله‌علیها” متعهد شده‌ایم پس باید الگوی خوبی برای معرفی و مصداق روایات معصومین “علیهم‌السلام” که فرمودند «کونوا لنا زینا لاتکونوا شینا» باشیم.
نمی‌دانم چرا این گونه عمل می‌کنیم مگر نه اینکه در قوانین دانشگاه‌های بزرگ اروپا و آمریکا دستورالعمل‌های برای نوع پوشش دانشجویان آمده به عنوان نمونه ممنوع بودن لباس تنگ و مهیج و آرایش و ناخن مصنوعی و…
پس چرا ما طلاب رسالت خویش را به دست فراموشی سپرده‌ایم.
آری دوستان عزیزم ما مبلغ دین و الگوی دیگران هستیم.
نکند به خاطر جذب دختران جوان خود را با هر مدل و پوششی در معرض چشمان نامحرم قرار دهیم.
حواس‌مان باشد در محضر بی بی دو عالم سرافکنده و شرمسار نشویم.
✍ز. یوسفوند
