یاس کبود۱۴

​طلبگی یعنی قدم گذاشتن در مسیر عشق.

طلبگی یعنی سرباز شدن، سرباز بهترین فرمانده زمین.

فرمانده تنهاست. سرباز می‌خواهد نه سربار.

چند سالی است، بر پیشانیم مهر سربازی زده شده و هرکجا قدم می‌گذارم، بخاطر وصل شدنم به آقا، من را جور دیگری می‌بینند.

انتظارشان هم از من بالا رفته است. من دیگر آن آدم سابق نیستم. باید تلاش کنم، رسالت سنگینی بر شانه‌هایم قرار گرفته است.

رسالت تبلیغ دین را بر عهده دارم.

من را برگزیده‌اند، تا یار باشم نه خار.

روزها چه سریع می‌گذرند، تا به خود می‌آیی، زمان به پایان رسیده است و باید با کلاس درس خداحافظی کنی. اما، آیا انقضای سربازیم به پایان می‌رسد؟!

دانشجویی که قدم در دانشگاه می‌گذارد، بعد از چند سال که درسش تمام شد، دیگر تعلق‌خاطری به محل تحصیلش ندارد.

سربازی که به خدمت می‌رود بعد از پایان خدمت، انگار فرد دیگری است که تازه متولد شده است.

اما منِ طلبه، بعد از اتمام درس، وظیفه‌ام پایان می‌یابد؟!

مهرِ سربازی من همیشگی است. تا پایان عمر، باید طلبه بمانم.

باید برای مولایم سرباز خوبی باشم. نه تنها دین اسلام را به مردم شهرم بلکه آن را به جهان معرفی کنم.

باید مردم بدانند، دین اسلام زیباترین ایدئولوژی روی کره‌ی زمین است.

این امرِ مهم محقق نمی‌شود، مگر با سعی و تلاش من و تو.

من و تو باید ما شویم و با همکاری هم، لحظه ظهور را نزدیک گردانیم.

دائما ذکر “اللهم عجل لولیک الفرج” را بر زبان جاری کردن، دردی را دوا نمی‌کند. باید برخاست و کوشش کرد.

مولایمان سرباز می‌خواهد، پس با بالا بردن اطلاعاتِ کافی، برایش سرباز باشیم نه سربار.
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#رسالت_طلبه_تبلیغ_دین
#به_قلم_خودم