صبحانتظار
17 خرداد 1398 توسط نردبانی تا بهشت
صبح که میرسد، قلبِ زمان تپشش بیشتر و بیشتر میشود.
او منتظر است و در هوسِ دیدن تــــــــو اینگونه بیــــــــقرار است.
آری مولایِ من! دلِ بیقرار زمان به عشق تـــــــــو میتپد تا بیـــــــــایی و زمین را گلستان کنی!
سلــــــــــام آرزویِ زمین و زمان!
