یاس کبود۱۴

امام محمد باقر “علیه‌السلام” شکافنده و نشردهنده علوم، ملقب به باقرالعلوم، امام پنجم شیعیان، حدود ۱۹ سال امامت شیعیان را برعهده داشت.

باتوجه به اینکه دوران امامت این امام بزرگوار با زوال حکومت اموی و روی کار آمدن حکومت عباسی همزمان بود، امام از این فرصت در نشر علوم نهایت استفاده را کردند و توانستند شاگردان زیادی را تربیت کنند. ایشان جنبشی علمی پدید آوردند که در دوره امامت فرزندشان به اوج خود رسید.

از امام باقر روایات زیادی در زمینه‌هایِ فقه، توحید، اخلاق، قرآن و سنت‌نبوی نقل شده است. همچنین در دوره امامت ایشان، رشته‌هایِ گوناگون کلام، فقه، تفسیر و اخلاق تدریس و تدوین شد.

امام باقر سیرت و صورتی ستوده داشتند. پیوسته لباس تمیز و نو می‌پوشیدند. 

از آن حضرت سوال می‌پرسند:

جدت امام علی با اینکه خلیفه مسلمان بود لباس کهنه و کم‌ارزش می‌پوشید، تو چرا لباس فاخر بر تن می‌کنی؟!

امام می‌فرمودند:

مقتضایِ تقوایِ جدم و فرمانداری آن روز که فقرا و تهیدستان زیاد بودند، چنان بود. من اگر آن لباس بپوشم در این انقلاب افکار، نمی‌توانم تعظیم شعائر دین کنم!

امام در واقعه کربلا خردسال بودند و مانند سایر اطفال کربلا شاهد مصیبت عظیم عاشورا بودند.

به سند موثق از امام صادق “علیه‌السلام” نقل شده که فرمودند:

پدرم گفت:

إی جعفر از مال من برای ندبه‌کنندگان وقف کن که ده سال در منی در مراسم حج بر من ندبه و گریه کنند و رسم ماتم را تجدید نمایند و بر مظلومیت من زاری کنند.

شیخ عباس قمی می‌گویند:

در تاریخ شهادت امام باقر اختلاف است و سند صحیح‌تر بر شهادت ایشان در روز هفتم ذی‌الحجه سال ۱۱۴ به سن ۵۷ سالگی در مدینه اتفاق افتاد. قبر مقدس امام در بقیع کنار قبر مطهر پدر و عمویِ بزرگوارشان امام حسن “علیه‌السلام” قرار دارد.

“شهادت امام محمدباقر “علیه‌السلام” تسلیت باد”