یاس کبود۱۴

یا صاحب‌الزمان!

خودم را به واسطه شیعه بودن، منسوب به شما می‌دانم.

اما دریغا!

 نمی‌دانم این انتساب را از جنس یعقوب بدانم یا از جنس برادران یوسف؟!

و إی یوسفِ من! 

 این من هستم که نمی‌دانم انتظارم را چگونه معنا کنم؛ انتظاری یعقوب‌گونه باشد یا از جنس انتظارِ برادرانش.

مانند یعقوب انتظارت را می‌کشم و برای آمدنت ذکر لبم « اللهم عجل لولیک الفرج » است، اما مانند برادرانش تو را در چاه غیبت انداخته‌ام و با کارهایم باعث طولانی شدن زندان غیبتت گشته‌ام.

مولاجان!

 برای سربه‌راه شدن‌ِ ما دعایی بفرما، شاید غیبت کبرایت به پایان رسد و امر فرجت مهیا گردد.

“تعجیل در امر فرج صلوات”