یاس کبود۱۴

🌸 مادر شوهر بعد از اتمام ماه عسل با تبسم به عروسش گفت: تو توانستی در عرض سی روز، پسرم را ملتزم به خواندن نمازهایش کنی؛ کاری که من طی سی سال در انجام آن تلاش کردم و موفق نشدم! و اشک در چشمانش جمع شد…

🌺 عروس جواب داد: مادر، داستان سنگ و گنج را شنیده‌ای؟ می‌گویند: سنگ بزرگی، راهِ رفت و آمد مردم را سد کرده بود، مردی تصمیم گرفت آن را بشکند و از سر راه بردارد، با پتکی سنگین، نود و نه ضربه به پیکر سنگ وارد کرد و خسته شد؛

🌼 مردی از راه رسید و گفت: تو خسته شده‌ای، بگذار من کمکت کنم… مرد دوم، تنها صدمین ضربه را وارد کرد و سنگ بزرگ شکست؛ اما ناگهان چیزی که انتظارش را نداشتند، توجه هر دو را جلب کرد.

🌷 طلای زیادی زیر سنگ بود! مرد دوم که فقط یک ضربه زده بود گفت: من پیدایش کردم، کار من بود، پس مال من است! مرد گفت: چه می‌گویی؟! من نود و نه ضربه زدم، دیگر چیزی نمانده بود که تو آمدی! مشاجره بالا گرفت و بالاخره دعوای خویش را نزد قاضی بردند و ماجرا را برای قاضی تعریف کردند.

🍁 مرد اول گفت: باید مقداری از طلا را به من بدهد زیرا من، نود و نه ضربه زدم و سپس خسته شدم؛ و دومی گفت: همه‌ی طلا مال من است، خودم ضربه زدم و سنگ را شکستم.

🍀 قاضی گفت: مرد اول، نود و نه جزء آن طلا از آنِ اوست؛ و تو که یک ضربه زدی، یک جزء آن، از آنِ توست؛ اگر او نود و نه ضربه را نمی‌زد، ضربه‌ی صدم نمی‌توانست به تنهایی سنگ را بشکند.

🌟 و تو مادر جان! سی سال در گوش فرزند، خواندی که نماز بخواند، بدون خستگی… و اکنون من فقط ضربه‌ی آخر را زدم!

💫 چه عروس خوش‌بیان و خوبی که نگذاشت مادر، در خود بشکند؛ و حق را، تمام و کمال به صاحب حق داد؛ و نگفت: بله مادر، من چنینم و چنانم، تو نتوانستی و من توانستم… این گونه، مادر نیز خوشحال شد که تلاشش بی‌ثمر نبوده است.

✨ اخلاقِ اصیل و زیبا از انسانِ اصیل و با اخلاق سرچشمه می‌گیرد. جای بسی تفکر و تأمل دارد، کسانی که تلاش دیگران را حقِ خود می‌دانند، کم نیستند اما خداوند از مثقال ذره‌ها سؤال خواهد کرد.

🌹 پیامبر اکرم(ص) فرمودند: کامل‌ترین مؤمنان از نظر ایمان، کسی است که اخلاقش نیکوتر باشد؛ و خوشرویی، دوستی و محبت را پایدار می‌کند.

🌹 «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَاحْشُرْنا مَعَهُمْ وَ العَنْ أعْدَاءَهم» 🌹

مولاجان!
روزها سپری می‌شوند و به جای نزدیک شدن به تو، فاصله‌ام را با تو روز‌به‌روز بیشتر می‌کنم.

دستانم را به سوی آسمان می‌برم و دعای سلامتی را زمزمه می‌کنم.

اما دریغا! این دعا فقط لقلقه زبانم گشته و در عمل دلت را می‌شکنم.

“و فی کل الساعه” را بر زبان جاری می‌کنم، اما دلم می‌سوزد، تمام ساعاتم از آن تو نیست.

“ولیا و حافظا” را زمزمه می‌کنم، اما ولی و سرپرستم را هوای نفسم قرار داده‌ام و گوش به فرمان او هستم.

“و قائدا و ناصرا” را می‌گویم، اما به جای تلاش برای آمدنت و گرفتن جشن پیروزی، دست در دست دشمن گذاشته‌ام و زندگیم را طبق خواسته دشمن به پیش می‌برم.

“و دلیلا و عینا” ذکر لبانم است. اما راهنمایم هوای نفسم است و فراموش کرده‌ام که ناظر اعمالم توییـ

وقتی می‌گویم:
“حتی تسکنه أرضک طوعا”
یقین دارم، مدینه فاضله را در زمین می‌گسترانی، ظلم را از ریشه برمی‌کنی. اما به جای دستگیری از مظلوم، او را بر زمین می‌نهم.

آری مولای‌من!
دعای سلامتیت را شبانه‌روز زمزمه می‌کنم. اما در عمل آن را پیاده نمی‌کنم و فقط باعث جاری شدن اشکت می‌شوم.

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

#به_قلم_خودم

​#قسمت_دهم

#سفر_عشق 
این اولین بارم بود، نسبت به جایی تعلق‌خاطر پیدا کرده بودم.

هانا و خانم موسوی هم حالشون بهتر از من نبود.

وقتی رسیدیم هتل، همه تو غذاخوری داشتن صبحونه می‌خوردند.

صبحونمون رو که خوردیم، رفتیم بالا، کیف و چمدونا رو برداشتیم و اومدیم پایین تو لابی.

ی کم نشستیم، تا اتوبوسا اومدند.

وقتی اتوبوسا اومدن سوار شدیم و حرکت کردیم.

بغض کرده بودم و دوست داشتم، گریه کنم:’(

با حسرت خیابونای مشهد رو نگاه می‌کردم:|

یعنی بازم میام:’(

 به خودم امید می‌دادم. آره امام رضا دعوتم می‌کنه. من باید دوباره بیام زیارت☺️

برا اینکه از این حال دربیام، یه دفتر و خودکار از کیفم دراوردم. شروع کردم به نوشتن.

رفتم به گذشته تلخم. باید  بنویسم تا یادم نره چی بودم و چی شدم:|

  از خونوادم نوشتم که خیلی پولدارن، اما متأسفانه از اون پولدارهای که فقط پول رو می‌‌بینند و اصلا معنویت براشون مهم نیست.

یه خونواده پنج نفره هستیم. یه برادر به اسم شهاب و یه خواهر به  اسم سمن دارم:)

داداشم خارج زندگی می‌کنه و پزشکی می‌خونه. ماهم بعضی وقتا برا تفریح میریم پیشش.

از اول دختر شیطونی بودم ولی وارد دبیرستان که شدم، شیطنتام بیشتر شد.

سرگرمیای مختلف رو امتحان می‌کردم برای لذت بیشتر،  ولی بعد از یه مدت برام عادی میشدند:|

دنبال چیزی بودم، که لذتش دائمی باشه، ولی همه کاذب و زودگذر بودند.

دبیرستان با کسایی دوست شدم  که بیشتر غرق در مادیات شدم.

هر روز بیرون و گشت‌وگذار بود;)

برامونم فرقی نمیکرد با کی میریم و با کی می‌گشتیم.

#به_قلم_خودم

امید باید داشت، به رحمت و بخشندگی خداوند.
آب گل‌آلود و آلوده هرگاه به دریا برگردد و به آن وصل شود، صاف و زلال می‌شود.
خداوند هم دریایِ رحمت است.
هرگاه ناخواسته گناهی مرتکب شدیم.
هرگاه اسیر هوای نفس گشتیم و در این لذتهای بیهوده غرق شدیم. دوباره به او وصل شویم و به آغوش پرمهرش بازگردیم، تا پاکِ‌پاک گردیم.
خودش ما را فرا خوانده است.
دعوتش را اجابت کنیم.

” نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ 

به بندگان من خبر ده که منم آمرزنده مهربان
سوره مبارکه حجر، آیه 49″

#رحمت_خداوند

#رسالت_طلبه_تبلیغ_دین

#به_قلم_خودم

مولای‌من!
تقویم را ورق می‌زنم، اما غیر از سرما و یخبندان چیزی نمی‌بینم.
دلمان برای بهار لک زده و چشمانمان به دنبال بهار می‌گردد.
بیا تا این سکوت یخ‌زده انتظار را بشکنی و بهار را برایمان به ارمغان بیاوری.
آری مولای‌خوبم! دلم گلِ یاس می‌خواهد و نرگس.
دلم برای عطرِ شمیم گلِ محمدی تنگ شده است.
می‌دانم تو به انتظار ما نشسته‌ای، تا برگردیم.
دریغا! چنان غرق لذت هستیم که فراموش کرده‌ایم، آمدنت را.

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

#به_قلم_خودم