چون گل باش
16 مرداد 1398 توسط نردبانی تا بهشت
چون گل باش، تا هرکس از کنارت گذر کرد؛ تحفهای از تو برگیرد.
گل را ببین! کندودار به عسل ، رهگذر به طراوت و شادابی و گلابگیر به گلاب میرسد.
هرکس از کنارش میگذرد، دستِ خالی برنمیگردد!
پس تو هم چشمهی خیر و نیکی باش برایِ دیگران!
به یکی لبخندت را هدیه کن، دست آن دیگری را بگیر و از زمین بلندش کن، دستِ نوازش بر رویِ کودکی بینوا بکش و با جرعهای آب رفع عطش از تشنهای کن!
مانند گل بودن سخت نیست. کافی است اراده و همت باشد! آنوقت است که جهان گلستان و بوستان میشود!