یاس کبود۱۴

آرام و راحت به خواب عمیقی رفته‌اند.

رنگ و رویشان زرد و نارنجی گشته است. به زیر دست و پا خورد می‌شوند و می‌شکنند. خوب که گوش می‌کنی صدای شکستن استخوان‌هایشان را می‌شنوی. قطرات اشک است از چشمانشان سرازیر می‌شود.

گاهی آنها را می‌سوزانند تا طبیعت را از وجودشان پاک کنند. انگار طبیعت را آنها نابود کرده‌اند. یادشان رفته، چه بلایی به سرِ کوه و دشت و صحرا آورده‌اند.

هربار که عازم کوه و دشت می‌شوند، گوشه‌ای از آنجا را به انحطاط می‌کشانند.

با تبر به جان درختان می‌افتند و کمرشان را می‌شکنند. دستهایشان را قطع می‌کنند و ذره‌ذره جانشان را می‌گیرند.

#برگریزان 

#طبیعت

#به_قلم_خودم