محیطزیست
روز جهانی محیط زیست روزی است که از طرف سازمان ملل برای بالا بردن سطح آگاهی مردم در نگهداری محیط زیست انتخاب شده است.
تاریخچه تعیین این روز به سال 1972 برمیگردد.
در آن سال سازمان ملل متحدد برای اولین بار، کنفرانسی را با موضوع انسان و محیط زیست برگزار کرد. همزمان با برپایی این کنفرانس، مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامهای را با عنوان برنامه محیط زیست سازمان ملل تصویب کرد.
هر ساله، در سراسر جهان مراسم ویژهای به شیوههای مختلف برگزار میگردد.
برنامههایی مانند راهپیمایی خیابانی، درختکاری، پاکسازی و …
هدف از اجرای این برنامهها جلب توجه عمومی به مسائلی است که محیط زیست را آلوده میسازد.
روز جهانی محیطزیست بیانگر ارزش والایِ طبیعت است.
اما باید توجه داشت که اگر مجامع بینالمللی چند صباحی است که به این مهم پرداختهاند، خداوند متعال در آیاتِ بیشماری انسان را متوجه این نعمات کرده است و تأکید زیادی بر حفظ محیط زیست نموده است. به تبع آیات نورانی قرآن، اهلبیتِ عصمت و طهارت نیز روایات زیادی را بیان فرمودهاند.
هیچ مکتبی مانند اسلام به طبیعت و محیطزیست اهمیت نداده است.
در بابِ اهمیت بالای حفظ محیطزیست همین بس که رسول خدا “صلیاللهعلیهوآلهوالسلم” شکستن شاخه درختان را به مثابهی شکستن بالِ فرشتگان بیان فرمودهاند.
علاوه بر اینها بسیاری از سورههای قرآن به نام یکی از عناصر طبیعت نامگذاری شده است، سورههایی مانند رعد، تین، نجم، رعد، نجم و …
پروردگار انسان را به گونهای خلق کرده که در دامان طبیعت رشد کند و همیشه به آن نیازمند باشد.
با توجه به نیازمندی که بشر به حفظ کردن محیطزیست دارد، هرگونه آلودگی و نابسامانی در آن به ضرر خود انسان است و عواقب آن را روزی، خواهد دید. انسان وظیفه دارد در حد توان خودش در حفظ این نعمت الهی کوشا باشد و این امانت الهی را همانگونه که هست به دستِ آیندگان بسپارد.