یاس کبود۱۴

​#قسمت_یازدهم

#سفر_عشق 
بعضی شبام تا نصف شب توی پارتی بودیم.

چه روزای تلخی داشتم.

روزا سپری می‌شد و من بیشتر در باتلاق گناه فرو می‌رفتم:|

سحرجون بیا تخمه بشکن. با صدای هانا به خودم اومدم.

با تندی گفت:

–کجایی، هرچی صدات میزنم، جواب نمیدی؟

–هااا ببخش عزیزم، داشتم یه مطلبی می‌نوشتم.

–آره فهمیدم. اتفاقا خانم موسویم یه سر اومد پیشمون. طوری غرق در نوشتن بودی، گفت مزاحمش نشو;)

–عه، جدی، کِی اومد؟

–چند لحظه پیش😅

دفترم رو بسته‌ام شروع کردم به تخمه شکستن، چه خوشمزند هانا😋

–آره خوشمزند، خانم موسوی گرفته، آورد تعارفمون کرد. منم دیدم خوشمزند، زیاد برداشتم😍

–آبرومون رو بردی، فکر کردم برا خودته، چقدر زیاد برداشتی😱

داشتم با هانا حرف میزدم، صدای زنگ گوشیم اومد.

به صفحش نگاه کردم، وای این از کجا سروکله‌اش پیدا شد😱

خواستم جواب بدم، دیدم هنوز عطر حرم امام رضا رو حس می‌کنم، پشیمون شدم و گوشیمو گذاشتم رو سکوت.

آخیشی گفتم و مشغول تخمه خوردن شدم:)

–کی بود، چرا جواب ندادی

–هاااا. هیچکی. راستی هاناجون، برگردی خونه، قصد داری چکار کنی؟

–چیو چکار کنم؟!

–همینطور میمونی یا بازم میشی اون هانای سابق

–آهاااا. خیلی سخته:| ما سلیقمون اونطوری بوده حالا…

–هانا بیا با کمک هم همینطوری بمونیم. می‌تونیم، امام رضام دستمون رو گرفته. از خانم موسوی هم کمک می‌گیریم;) من اینطوری بودن رو خیلی دوست دارم، نمی‌خوام حالِ خوشم رو از دست بدم.

نگایی به ساعت گوشیم انداختم. دیدم سه تماس بی‌پاسخ رو گوشیمه. وای باز خودش بود:evil: دست از سرم برنمی‌داره، حالا چکار کنم خدایا:|

صفحه گوشیمو بستم. یادم افتاد گوشی رو برداشتم، نگاه ساعتش کنم;) دوباره صفحشو روشن کردم،  نزدیک ساعت دوازده بود. احتمالا الان برا نماز و ناهار وایسن.

تصمیم گرفتم، وقتی پیاده شدیم برا نماز. از خانم موسوی کمک بخوام:)

#به_قلم_خودم