رحمت خداوند
06 دی 1397 توسط نردبانی تا بهشت
امید باید داشت، به رحمت و بخشندگی خداوند.
آب گل‌آلود و آلوده هرگاه به دریا برگردد و به آن وصل شود، صاف و زلال می‌شود.
خداوند هم دریایِ رحمت است.
هرگاه ناخواسته گناهی مرتکب شدیم.
هرگاه اسیر هوای نفس گشتیم و در این لذتهای بیهوده غرق شدیم. دوباره به او وصل شویم و به آغوش پرمهرش بازگردیم، تا پاکِ‌پاک گردیم.
خودش ما را فرا خوانده است.
دعوتش را اجابت کنیم.
” نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
به بندگان من خبر ده که منم آمرزنده مهربان
سوره مبارکه حجر، آیه 49″
