یاس کبود۱۴

آقای دلتنگی هایم می بینی!
تبدیل شده ایم به انسان هایی که به ستوه آمده ایم.
ما شیعیانت هم دچار قحطی شده ایم ای یوسف زمان!
دچار
قحطی محبت
قحطی آرامش
قحطی اعتماد
قحطی دل خوش…
ای یوسف من!
شیعیانت با پیمانه هایی در دست به سویت آمده اند. دستان شان خالی است و چشمان شان به بانگ خوش ” انا المهدی” کنار کعبه جان ها دل خوش است!
آری مولای من!
ما همان مصریانی هستیم که پیمانه های شان را بر سر دست گرفته اند و چشم انتظار فرج و گشایشی هستند تا غم و اندوه این روزگاران سیاه به پایان رسد.
ای یوسف دل ها!
ذکر لب مان “اللهم عجل لولیک الفرج” است و اشک چشم مان با التماس تو را می خواند تا بیایی!

✏ز. یوسفوند