یاس کبود۱۴

دلم به حالِ اسلامِ غریب می‌سوزد.
این دین با وجودِ زیبایش بین مردم چقدر مظلوم است!!

به هر گوشه‌اش می‌نگری، زیبایی منحصربه‌فردی دارد که در هیچکدام از ادیان آن را نمی‌توان یافت.
از توصیه‌های فردیش بگیر تا توصیه‌های اجتماعی و پزشکیش سراسر نور است و روشنایی!!

غربیان بعد از 1400 سال، مطلبی می‌گویند و اکتشافی انجام می‌دهند، با غرور و افتخار، کشفشان را به وسیله بوغ و کرنا به گوش عالم و آدم می‌رسانند.
حال آنکه اسلام همان را سالها پیش که اصلا اسمی از غرب نبوده، برایِ آسایش و سلامتی بشر به ارمغان آورده است!!

آنوقت جوان ما دمِ از آزادی و غرب می‌زند، حرف از بافرهنگ بودن و باکلاسی می‌زند!!

فراموش کردند، غربیان آموزه‌های ما را می‌گیرند و به آن افزودنی‌های غیرمجاز اضافه می‌کنند، بعد آن را به خورد خودمان می‌دهند!!

افزودنی‌هایی که روح و روانمان را مسموم کرده و قلوبمان را به تسخیر خود درآورده‌اند!!

هدف‌ها پوچ و واهی گشته‌اند و ناامیدی در دلها جا خوش کرده است!!

خود را اسیر روانشناسی غرب کرده‌اند و به دنبالِ آرامش و آسایش در زندگی می‌گردند و این در حالی است که قرآن بهترین نسخه را برای بشر چیده و بارها در آیات دلنوازش اشاره کرده تنها با یاد خدا دلها آرام می‌گیرد؛

” هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَعَ إِیمَانِهِمْ

آیه 4 سوره مبارکه فتح”

این دنیا محل گذر است و آخرت محل قرار و همیشگی.

حواسمان باشد این محل قرار را به فرار تبدیل نکنیم که در آن روز گریزگاهی غیر از مأمنِ امنِ پروردگار نیست.

آن روز همه از هم می‌گریزند، حتی مادر از فرزند!!!

می‌توان از این پل، آذوقه زیادی برای آن سفرِ دائمی جمع کرد.

کارهای خیر زیادی بر روی زمین پهن گشته‌اند، فروشندگان برای مشتری، دست و پا می‌شکنند، کافی است همت کنیم و خم شویم و از دیگران گویِ سبقت را برباییم!!

با دستگیری از دیگران، کیسه ثوابهایمان را پر کنیم، حواسمان باشد، با زمین زدن درمانده‌ای این کیسه را سوراخ نکنیم و آهشان را به قیمت گزافی بخریم. این آه خانمان‌سوز است و بزرگ و کوچک نمی‌شناسد!!

دنیا پر از گل است و گلهایش هزار رنگ و هزار چهره‌اند، اما مهم خار نداشتن است.
گلی که خار دارد، راحت می‌تواند با خارش، نیشتری بر قلب همه فرو کند و دلش را به درد آورد.
سعی کنیم ما گلِ بی‌خار باشیم.

#پی‌نوشت:

“امام صادق علیه السلام:

پدرم [ امام باقر علیه السلام] فرمود: «از پیشى گیرندگان در کارهاى خیر باشید ، و گل بى خار باشید.

قالَ أبی علیه السلام: کونوا مِنَ السّابِقینَ بِالخَیراتِ ، وکونوا وَرِقاً لا شَوکَ فیهِ

📚 مستدرک الوسائل ج 12 ص241″

#دنیا_پل_آخرت

#گل_بی_خار

#به_قلم_خودم

#رسالت_طلبه_تبلیغ_دین

روزی روزگاری یه ملتی بود که در جمعیت و فرزندآوری حرفی برای گفتن داشت.

جنگ شد، اما از نوع نرمش. اعتقادات رو نشونه گرفت.
ذهن جوونا رو تسخیر کردند!!
بابا چهار، پنج بچه برا چیتونه؟!
خرج گرونه، تربیتشون سخته!!
از طرفی مخِ زنها رو هم به اجاره گرفتند، بابا ظاهرتون خراب میشه، تناسب اندامتون بهم می‌خوره، پیری زودرس می‌گیرید!! زن باید جوون باشه، خوشگل باشه، تناسب اندامش حفظ بشه!!

آدمای قصه ما عوض شدند.
رفتند به سمتی که اونا گفتند!!
دیگه با خودشون دو دوتا، چهارتا نکردند، کت اینا همش نقشه دشمنه!!
یادشون رفت، خدا روزی رسونه و خودش قسم خورده، روزی هر طفلی رو که می‌فرسته رو باهاش میده!!
یادشون رفت خدا به فکر اون ذره ته دریا هست حالا آدم به این بزرگی رو همین‌طوری رها کنه!!!

براتون بگم از غم تک فرزندی و دو فرزندی.
پدر و مادرهایی که یه فرزند و دو تا بچه رو بزرگ کردند اونم با کلی غر زدن و نق زدن!!!

روزها سپری شد و بچه‌ها بزرگ شدند.
پسر 17 سالش شد و دختر هم ده سال.
پسر با دوستان راهی جاده شد و دیگه برنگشت، تصادف جونش رو گرفت!!
پدر و مادر موندن و حالا تک فرزندی که براشون مونده بود و دیگه نمی‌تونستند بچه‌دار بشند.

از غمِ پدر و مادر دیگه‌ای بگم که یه پسر داشتند و در اثر انفجار گوگرد، پسر فوت کرد و الان پدر و مادر تنها موندند.

چه راحت نقشه کشیدند و عملی کردند. ما هم مثل همیشه در خواب غفلت به سر بردیم و نسل شیعه روزبه‌روز کم شد!!
پس تا دیر نشده، چاره‌ای بیاندیشید و با فرزندآوری رشد جمعیت رو افزایش بدید.

​
کاش می‌شد از خواب بیدار شد، یا دستی شانه‌ام را نوازش دهد و بیدارم کند!!

این روزها عجیب دلتنگم.

دلم جای خلوتی را می‌خواهد!!

که من باشم و خدای خودم، تنهای‌تنها!!

دلم از هیاهوی آدمهای این شهر گرفته است!!

از نامردی و تنازعشان برای بقا به قیمت زمین زدن دیگران !!

دلم نسیم دلنوازی می‌خواهد!! نسیمی که دلِ مرده‌ام را زنده گرداند!!

دلم در این آشفته بازار گم شده و به انتظار نشسته، تا دستی از غیب آن را به آرامش رساند😭

#به_قلم_خودم