حیای فاطمی
این روزها اگر ارزشها، نزد بیشتر مردم ضدارزش شده‌اند، غمگین نباشیم.
کار را برای رضای خدا انجام دهیم و نتیجه را به او بسپاریم.
خلاف آنچه از کودکی در گوشمان گفته‌اند:
“خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو”
این است که:
جماعت همیشه حرف حق را نمی‌زنند.
اگر اینگونه بود، خداوند هیچوقت در کلام نورش، نمی‌فرمود:
«قُل لاَّ یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبِیثِ فَاتَّقُواْ اللّهَ یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ.»
«بگو: پلید و پاکیزه یکسان نیستند، هر چند کثرتِ پلید تو را به شگفت آورد. پس اى صاحبان خرد! از خدا بترسید، باشد که رستگار شوید.»
“آیه 100 سوره مبارکه مائده”
چشمان خود را بر روی حقیقت باز کنیم و کورکورانه از دیگران تقلید نکنیم.
به چادری بودنمان افتخار کنیم و سرمان را با اقتدار بالا بگیریم.
ذره‌ای اندوه به دل راه ندهیم، که این چادر، ارثیه مادرِ پهلوشکسته است.
عفت و حیای گمشده را با اعمال و رفتارمان به جامعه بازگردانیم.
امام علی علیه السلام:
“کسی که به واسطه پیروی کورکورانه از مردم و همرنگ شدن با جماعت، امری را انجام دهد که نافرمانی و معصیت خداست اصلاً دین ندارد و مشرک است.”
«طرائف الحکم، ج1، ص353»
