یاس کبود۱۴

از این باشگاه به آن باشگاه در رفت و آمد هستیم تا باشگاه خوبی را برایِ کم کردن وزن‌مان و نرمال بودن آن پیدا کنیم. زحمت به خودمان می‌دهیم و جلساتِ متوالی می‌رویم تا نکند اضافه وزن پیدا کنیم!

اما یاللعجب از این انسان دو پا! برایِ کم‌کردن بار گناه‌مان، ذره‌ای به خود زحمت نمی‌دهیم!

روز را به شب می‌رسانیم، بدون اینکه مراقبِ نفس و روح‌مان باشیم! 

اگر گناهی مرتکب شدیم هم انگار‌نه‌انگار، توبه را می‌گذاریم برایِ زمانی که دیگر پیر شدیم و نایی در بدن نداشتیم!

دریغ از خلوتی که با خدایِ خود کنیم. برایِ جسم‌مان هزینه‌ها می‌کنیم اما به روح که می‌رسیم، کوچک‌ترین قدمی برنمی‌داریم!