یاس کبود۱۴

مولای من!
قلبم به عشق وجود معطرتان می تپد و در هر تپش، نام و یادتان را در رگ های یخ زده ام به جریان درمی آورد.
مولاجان!
بندبند وجودم با اکسیر حیات بخش تان عجین شده و اگر زندگی در من جریان دارد به یمن وجود شما است.
مولای خوب من!
امید به زندگی، با فکر کردن به آسایش و آرامش بعد از ظهورتان، در من زنده گردیده و هر لحظه را به عشق آن روز سپری می کنم.
کاش این روزهای سرد انتظار با گرمای ظهورتان به پایان رسد و با دم مسیحایی خود، آرامش را برای مان به ارمغان آورید.

✏ز. یوسفوند