گل بی خار
این دنیا محل گذر است و آخرت محل قرار و همیشگی.
حواسمان باشد این محل قرار را به فرار تبدیل نکنیم که در آن روز گریزگاهی غیر از مأمنِ امنِ پروردگار نیست.
آن روز همه از هم میگریزند، حتی مادر از فرزند!!!
میتوان از این پل، آذوقه زیادی برای آن سفرِ دائمی جمع کرد.
کارهای خیر زیادی بر روی زمین پهن گشتهاند، فروشندگان برای مشتری، دست و پا میشکنند، کافی است همت کنیم و خم شویم و از دیگران گویِ سبقت را برباییم!!
با دستگیری از دیگران، کیسه ثوابهایمان را پر کنیم، حواسمان باشد، با زمین زدن درماندهای این کیسه را سوراخ نکنیم و آهشان را به قیمت گزافی بخریم. این آه خانمانسوز است و بزرگ و کوچک نمیشناسد!!
دنیا پر از گل است و گلهایش هزار رنگ و هزار چهرهاند، اما مهم خار نداشتن است.
گلی که خار دارد، راحت میتواند با خارش، نیشتری بر قلب همه فرو کند و دلش را به درد آورد.
سعی کنیم ما گلِ بیخار باشیم.
“امام صادق علیه السلام:
پدرم [ امام باقر علیه السلام] فرمود: «از پیشى گیرندگان در کارهاى خیر باشید ، و گل بى خار باشید.
قالَ أبی علیه السلام: کونوا مِنَ السّابِقینَ بِالخَیراتِ ، وکونوا وَرِقاً لا شَوکَ فیهِ
📚 مستدرک الوسائل ج 12 ص241″