یاس کبود۱۴

دلم دردودل خواست کند با او، که سببِ غیبتش کارهایِ ما است. با او، که گناهانمان شب و روز دلش را می‌شکند و اشکش را جاری می‌کند! گفتم: آقایِ من بیا! از جوابش شرمنده سر به زیر انداختم! گفت: مگر منتظری؟! دل به دریا زدم و محکم گفتم: آری منتظرم، ببین شب و روز… بیشتر »

چند ساعتی مانده به جمع کردن سفره ضیافت الهی. در این یک ماه، برایِ آدم شدن، زحمات طاقت‌فرسایی کشیدم. یک ماه ابراهیم‌وار اسماعیل نفس را بر روی دستانم گرفتم و قدم‌قدم به سوی قربانگاهش بردم! هربار شیطان سد راهم می‌شد و نمی‌گذاشت قربانیش کنم! سنگی از العفو،… بیشتر »

دلم این روزها بیتاب‌تر از همیشه است، نمی‌دانم چه مرگش شده که اینگونه سر ناسازگاری را در پیش گرفته است!! می‌گویم دلم را گره بزنم به الغوث‌های این شب‌ها، اما هربار گره را باز می‌کند، غرقِ هیاهوی دنیا می‌شود و به دنبال زرق و برقِ خیره‌کننده‌اش می‌رود! خیلی… بیشتر »

چشمانم را می‌بندم. غرق در شنیدن صدای طنین‌اندازِ باران می‌شوم. بهترین موسیقی است، که تا الان شنیده‌ام. صدای گوش‌نوازی دارد. با شروعِ نواختن، حرفهایی را به گوشمان می‌رسانند. گمان می‌کنم، امید را در درونمان زنده می‌کنند. اینکه به رحمت خدا بعد از توبه،… بیشتر »