یاس کبود۱۴

می بینی آقای خوبم ! 

تبدیل شده ایم به انسان هایی که به ستوه آمده ایم .

ما هم دچار قحطی شده ایم، ای یوسف زمان.

قحطی محبت

قحطی آرامش 

قحطی اعتماد

قحطی دل خوش

ای یوسف زمان! شیعیانت با پیمانه هایی در دست به سویت شتابانند ، دستانشان خالی و چشمانشان به بانگ «انا المهدی» در کنار کعبه جانها منتظر است.

آری آقای خوبم ! ما همان مصریانی هستیم که پیمانه هایشان را بر سر دست گرفتند و چشم انتظار فرج و گشایشی هستند تا غم و اندوه این روزگاران به پایان رسد.

ذکر لبمان اللهم عجل لولیک الفرج است و اشک چشممان با التماس تو را می خواند، ای یوسف دلها!