یاس کبود۱۴

موقع امتحانات که می‌شود، دنیا رنگ دیگری به خود می‌گیرد!
حتی اعضا و جوارحت هم تغییر اساسی می‌کنند!
اگر تا دیروز بلندترین صداها را نمی‌شنیدی و بزرگترین سوژه‌های دیدنی هم از دستت پنهان و مخفی بودند اکنون چشم و گوشت بیناتر و شنواتر از همیشه هستند.
گوشِ کر و ناشنوایِ همیشگی، الان صداهایِ با فرکانس پایین را واضح می‌شنوند و مخل آسایش و آرامش شده‌اند.
تا دیروز همه جا تمیز بود و برق می‌زد اما به یمنِ وجود امتحانات، چشمانت تبدیل به میکرسکوپ شده‌اند و ریزترین موجودات را با چشم غیرمسلح می‌بینی و حواست را پرت می‌کنند!
کتاب را به دست می‌گیری اما حتی صدایِ پای مورچه هم مانع درس‌خواندنت می‌شود.
به مغزت فشار می‌آوری تا تمرکز بگیری، اما انگارنه‌انگار امان از دستِ سربه‌هوایی این مغز!
مغزی که خدا خلقش کرده برایِ کنترل سایر جوارح، الان تبدیل شده به آلتی در دست آنها، که هرکجا می‌خواهند به دنبال خود می‌کشانند و می‌برند!
ولی می‌دانم!
من انسانم و خدا من را اشرف مخلوقات خلق کرده است، پس با وجود تمام این کارشکنی‌ها، باز هم من موفق هستم و پیروز می‌شوم!
حال که ما چنین توانایی داریم، پیش به سویِ موفقیت در امتحانات!!

” وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِیلاً

و به راستى ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم و آنان را در خشکى و دریا (بر مرکب ها) بر نشاندیم، و از چیزهاى پاکیزه به ایشان روزى دادیم، و آنها را بر خبسیارى از آفریده هاى خود برترى آشکار دادیم”