یاس کبود۱۴

پوشش طلاب مسئله ای مهم است زیرا مردم به اعمال و رفتار آنها می نگرند و الگوبرداری میکنند.
سلائق شخصی بانوان طلبه سبب شده ، تنوع و تکثر پوشش را شاهد باشیم ؛ برخی قائلند به اینکه طلبه باید روبنده، پوشیه و مقنعه استفاده کند؛ برخی قائل به پوشیدن روسری تیره و برخی دیگر روسری های روشن و ست کردن با ساق و کفش همرنگ را برگزیده اند.
یک طلبه در عین سادگی و محجبه بودن باید دقت کند شأن طلبگی خود را حفظ نماید،یعنی در مقابل نامحرم ساده و متین باشد اما زمانی که در مراسم های خانم ها حضور می یابد بهترین و جذاب ترین لباس ها را انتخاب نماید تا سبب جذب جوان ها شود.

نکته ای که نباید فراموش کرد این است پوشش طلاب باید از حجاب حداقلی که عرف متدینین است کمی بیشتر باشد؛ روزی که در این مسیر مقدس گام نهادیم، می دانسیتم که حجابمان و عفت و حیایمان باید بیشتر از قبل باشد چون دیگر این ما نبودیم که در جامعه قدم می گذاشیتم ، نماینده دین بزرگ و جاودانه اسلام بودیم،
کسی بودیم که حرکات و سکنات و ظاهرمان زیر ذره بین اقوام و خویشان بود.
اگر ما روسری و ساق و کفش ست و روشن بپوشیم جوازی می شود برای سست شدن حجاب بقیه
اگر ما چادرهای منقش و نازک و مدل دار اندام نما استفاده نماییم تأییدی است بر استفاده دیگران از این نوع پوشش.
آری ما به سرباز بودن مان در محضر سلاله پاک زهرا سلام الله علیها متعهد شده ایم پس باید الگوی خوبی برای معرفی و مصداق روایات معصومین علیهم السلام که فرمودند «کونوا لنا زینا لاتکونوا شینا» باشیم.
نمی دانم چرا این گونه عمل میکنیم مگر نه اینکه در قوانین دانشگاه های بزرگ اروپا و آمریکا دستورالعمل های برای نوع پوشش دانشجویان آمده به عنوان نمونه ممنوع بودن لباس تنگ و مهیج و آرایش و ناخن مصنوعی و…
پس چرا ما طلاب رسالت خویش را به دست فراموشی سپرده ایم.
آری دوستان عزیزم ما مبلغ دین و الگوی دیگرانیم
نکند به خاطر جذب دختران جوان خود را با هر مدل و پوششی در معرض چشمان نامحرم قرار دهیم
حواسمان باشد در محضر بی بی دو عالم سرافکنده و شرمسار نشویم.