دلم به حالِ اسلامِ غریب می‌سوزد. این دین با وجودِ زیبایش بین مردم چقدر مظلوم است!! به هر گوشه‌اش می‌نگری، زیبایی منحصربه‌فردی دارد که در هیچکدام از ادیانِ دیگر آن را نمی‌توان یافت. از توصیه‌هایِ فردیش بگیر تا آموزه‌هایِ اجتماعی و پزشکیش سراسر نور است و روشنایی!!
غربیان بعد از 1400 سال مطلبی را می‌گویند و اکتشافی انجام می‌دهند، با غرور و افتخار کشفشان را در بوق و کرنا به گوش عالم و آدم می‌رسانند. حال آنکه اسلام همان را سالها پیش که اصلا اسمی از غرب نبوده، برایِ آسایش و سلامتی بشر با وحی بر پیامبر نازل کرده است!!
آن‌وقت جوانِ ما دمِ از آزادی و غرب می‌زند. حرف از بافرهنگ بودن و باکلاسی می‌زند!!فراموش کرده‌اند، غربیان آموزه‌هایِ ما را می‌گیرند و به آن افزودنی‌هایِ غیرمجاز اضافه می‌کنند، بعد آن را به خورد خودمان می‌دهند!!افزودنی‌هایی که روح و روان‌مان را مسموم کرده و قلوب‌مان را به تسخیر خود درآورده‌اند!!
هدف‌ها پوچ و واهی گشته‌اند و ناامیدی در دلها جا خوش کرده است!! خود را اسیر روانشناسی غرب کرده‌ایم، به دنبالِ آرامش و آسایش در زندگی می‌گردیم و این در حالی است که قرآن بهترین نسخه را برای بشر چیده و بارها در آیات روح‌بخشش اشاره کرده تنها با یاد خدا دلها آرام می‌گیرد!
” هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَعَ إِیمَانِهِمْ
آیه 4 سوره مبارکه فتح”
