یاس کبود۱۴

​
دیوار زندگی را چیدیم.

خشت روی خشت آن نهادیم

 رضایت تو در نمایِ آن برایمان معنایی نداشت…
پشت آن به انتظار 

یک خبر نشستیم.

خبری که آمدنت را ندا دهد
اما دریغا!!
 برای آمدنت به این سمتِ دیوار  نیامدیم 

و 

دریغ از تلاش و کوششی…
یک اناالمهدی بگو

یابن الحسن

تا حصار غم و درد روزگار 

فرو ریزد…

و پیِ ساختمانِ دلم را

به وجودت وصل کنی…
#أللَّھُمَ_عـجِـلْ_لِوَلیِڪْ_ألْفَرَج 

خدا را شکر می‌گویم، به خاطرِ فرصتی که در این سال جدید، به این بنده روسیاهش عطا نمود!
فرصتی از جنس نور و روشنایی، برای بهتر زیستن!
برای قانع بودن در آنچه خداوند به بنده‌اش ارزانی داشته است!!

چه زیبا گفته‌اند:
“شکر نعمت، نعمتت افزون کند
کفر نعمت از کفت بیرون کند”
امروز آنقدر سرگرمِ بازی روزگار گشته‌ایم‌ شکر نعمت از زندگیهایمان رخت بر بسته و کفرانِ نعمت جایش را گرفته است!

باید بندهای اسارت را، از گام‌های استوار، پاره کرد. گره‌ها را گشود و پرواز کرد!!
پروازی که به خدا رسد و غیر او را نبینی!

فرصت‌ها را غنیمت شمرد و به خودسازی بپردازد.

مولای متقیان فرمودند:

“ الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ ،فانتَهِزُوا فُرَصَ الخَیرِ . 

 فرصت، چون ابر مى گذرد. پس، فرصتهاى کار خوب را غنیمت شمرید.”

آری! فرصت‌ها چون ابر هستند و تا به خود آیی، گذشته‌اند!!

خدا را شاکر هستم برای فرصت دوباراش، تا در سال جدید، عزیزانی را ببینم، با وجود زلزله‌ی هولناک چند سال پیش، هنوز به لطفِ خداوند امید دارند و زندگی را بهتر از قبل، سپری می‌کنند!!

اینجا سر پل ذهاب است و با وجودِ بی‌کفایتی مسئولین، بیشتر مردم هنوز در چادر و کانکس، روزگار را سپری می‌کنند. اما با توکل بر خداوند، برای آینده‌ای بهتر، در حال تلاش و کوشش هستند!!

باید به میانشان آمد و
ایمان و توکل را از وجودشان یاد گرفت!!

#اردوی_جهادی

#سر_پل_ذهاب

#به_قلم_خودم

مولای من!
ثانیه‌ثانیه به بهار نزدیک می‌شویم. زمین سرسبز گشته و جانی تازه می‌گیرد.
گل‌ها لبخند می‌زنند و شکوفا می‌شوند.
اما
بهار ما تو هستی!!
ما به انتظار لبخندی نشسته‌ایم که عطر نابش دنیا را گلستان می‌کند!!
به هر گل می‌رسیم، بوی گلش را حس می‌کنیم!!
هیچ گلی، عطرِ تو را ندارد
و نخواهد داشت!!
به انتظار بهار تو نشسته‌ایم و چشم به راه تو هستیم ای گلِ نرگس!!

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

#به_قلم_خودم

دنیا لباسی است که خیلی زود از بین می‌رود و باید آن را دور انداخت.

تا چشم بر هم زنیم، فرسوده و کهنه شده و باید رهایش کنیم.

دلبسته شدن به آن معنایی ندارد، وقتی قرار است پلی باشد برای رسیدن به آخرت!!

دل شکستن در آن معنایی ندارد، وقتی چند روزی بیشتر مهمانش نیستیم!!

این روزها، طبیعت در حالِ تحول است، کاش ما هم حالمان را به احسن‌حال تغییر دهیم!!

کافی است، لحظه‌ای به درون خود رجوع کنیم و اندکی از تعطیلات را به تحولِ دلمان اختصاص دهیم. آن وقت است که چشمها شسته می‌شوند و دنیا را جور دیگری خواهیم دید.

#تحول_طبیعت

#احسن_حال

#به_قلم_خودم

روز دیگری از راه رسید و خورشید روشنایش را دوباره هدیه داده بود!!

 از خانه بیرون رفتم. برف زیبایی به مهمانی زمین آمده بود. 

همه جا سپیدِ سپید شده بود.

در این سفیدی کوچه و خیابان، دنبال لکه سیاهی بودم. اما فقط سفیدی بود که چشم را نوازش می‌داد!!

به پاکی و زلالیش غبطه خوردم. 

روزگاری قلبمان مانند این برف بود، سفید و زلال!! آن روز تازه قدم در این دنیا گذاشته بودیم.

کم‌کم سنمان بالا رفت و سفیدی جایِ خودش را به سیاهی داد. روز اول لکه‌ای بر آن عارض شد. لکه‌ها بیشتر و بیشتر گشتند. 

اسیر دنیا و زیبای‌هایش شدیم، وقتی به خود آمدیم که دیگر سیاهی همه‌جا را فرا گرفته بود.

اما خداوند به من و تو فرصت دوباره‌ای داده است!! 

نزدیک عید است و مشغول خانه‌تکانی!! 

دلمان آماده تکاندن است!! غافل نشویم و همین امروز سیاهی‌هایش را از بین ببریم و سفیدی را جایگزینش کنیم!!!

#به_قلم_خودم