یاس کبود۱۴

​سخت است لبخند بر لبانت جاری و دلت غم‌زده باشد. این روزها زندگی هم با من میل جنگیدن دارد. خیال روی خوش نشان دادن را ندارد. نمی‌دانم، چه هیزم تری بهش فروخته‌ام، که سر ناسازگاری دارد. هرچه خودم را به آن راه می‌زنم تا من را رها کند. فشار بیشتری به من وارد می‌کند، به گونه‌ای که نزدیک است استخوانهایم آسیاب شوند. امروز دیگر اشکم جاری شد. خدایم را صدا زدم. وقتی لبخندش را دیدم دلم آرام گرفت که هنوز تکیه‌گاه محکمی دارم.

#‌روزگار_بی‌مروت

#دلتنگی

#به_قلم_خودم