خدایا دستانم دوباره لمس کردن همه‌جا را بدون ترس می‌خواهند!
در خانه بمانید و بیرون نیایید!
تا اطلاعِ ثانوے دیدوبازدید ممنوع!
دست دادنِ به یکدیگر را فعلا انجام ندهید و هرکسی را دیدید از دور برایش دست تکان دهید!
مراقبِ دستانت باش که هرجایی را لمس نکنند، چون کرونا ویروس بر روےِ سطوحِ صاف جا خوش می‌کند!
هر غذایی را نخورید و مدتی پرهیزِ غذایی داشته باشید!
خداوندا!
میبینی و شاهد هستی چه بلایی سر خودمان آورده‌ایم که با ترس و اضطراب دستانِ عزیزان‌مان را لمس می‌کنیم!
مدتی است در خانه قرنطینه شده‌ایم و دیدوبازدید و صله ارحام تعطیل شده است!
خدایا!
دلم می‌خواهد به چند وقتِ پیش برگردم که راحت و بدون استرس هرجایی می‌رفتم و بدون ترس همه جا را لمس می‌کردم!
الهی!
می‌دانم کفران نعمت را انجام داده‌ام که اینگونه آرامش و راحتی از کفم بیرون رفته است!
می‌دانم شکر نعمت‌هایت را نادیده گرفتم که اکنون اینگونه باید از جامعه فراری باشم!
خداوندا!
هربار گفتی “أدعونی أستجب لکم"
اینک این بنده خطاکارت با بار گناهی بر دوش تو را می‌خواند پس استجابتم کن و دستانم را بگیر.
آری
إی خداےِ خوبم!
دستانم از دورےِ دستانِ عزیزانم سرد و بی‌روح گشته‌اند و گرماےِ آغوش تو را می‌خواهند تا دوباره به زندگی برگردند.
زندگی که به دور از ترس باشد.
به دور از استرس باشد.
به دور از اضطراب باشد.
سراسر آرامش.
سراسر امید.
سراسر اعتماد و اطمینان از سالم بودنِ سطوح.
من آن زندگی را می‌خواهم خداےِ مهربانم نه این زندگیِ کذایی را!
