یاس کبود۱۴

با هم زیستن را باید از انگشتان دست یاد گرفت. یکی کوتاه است و آن یکی بلند، یکی قوی است و دیگری ضعیف. در کنار هم متحد شده‌اند و یک‌دست هستند. همدیگر را مسخره نمی‌کنند. با کمک هم و در کنار یکدیگر کارها را به نحوِ احسن انجام می‌دهند. هیچ‌کدام دیگری را له نمی‌کنند. انگشت قوی‌تر و بزرگ‌تر به دیگری فخر و بزرگی نمی‌فروشد و خود را برتر نمی‌داند .

افسوس ما انسان‌ها اینگونه نیستیم. نه اتحادی بینمان است و نه کمکی به همنوع می‌کنیم. هرکدام به فکر بالا کشیدن خودمان هستیم و لو دیگری را با نامردی کنار بزنیم و او را به زیر دست و پایمان له کنیم. اگر انسانی از ما ضعیف‌تر باشد او را با زخم‌زبان می‌رنجانیم و قلبش را تکه‌تکه می‌کنیم.

آری، اگر کنار هم باشیم و با هم یک‌دست شویم، لذت زندگی را می‌چشیم و گرنه زندگی را به خود و دیگران زهر می‌کنیم!