امید دادن به دیگران
قطعا با آدم‌هایی در زندگی‌تان برخورد داشته‌اید که حرفای‌شان فقط بویِ ناامیدی می‌دهند!
البته همه اینطور نیستند، به صحبت‌های بعضی دیگر که گوش می‌دهی، آنقدر به تو آرامش می‌دهند که به آینده‌ای روشن امیدوار می‌شوی!
خدا کند هیچ‌گاه با دسته‌ی اول برخورد نکنید که به محضِ نشست‌وبرخاست با آنها، آرزویِ مرگ می‌کنی!
تجربه‌ای که صبح برایِ خودم اتفاق افتاد. یکی از دوستان چنان با حرفایش ناامیدی را به من هدیه داد که برایِ چند دقیقه حالم گرفته شد ولی به خودم گفتم:
“توکلت کجا رفته، بگذار برایِ خودش بگوید! آنچه را حکمت و مصلحت خداوند در آن است انجام می‌گیرد، پس ناراحتی و ناامیدی هیچ معنایی ندارد.”
تا می‌توانید امید را به دیگران هدیه دهید نه اینکه با حرفایتان ناامیدشان کنید! البته این به معنای این نیست واقعیات و نقصی‌ها را از آنها مخفی کنید! شیوه بیان در اینجا خیلی مهم است. طوری بیان کنید که در عین توجه به نقص‌ها و کاستی‌ها، امیدوار به انجام آن کار باشد.
