“چشمها را باید شست
جور دیگر باید دید”
چشمها گاهی وقتها آنطور که باید، نمیبینند و مشکل کار این است که صاحبش نمیخواهد زیباییها را ببیند و فقط و فقط زشتیها را میبیند!
باید آنها را به دیدنِ جهان زیبا عادت داد.
باید دید هستیِ زیبایی را که خدا برای بشر خلق کرده است.
باید این همه زیبایی را دید و خالقشان را شکر کرد…
که
“شکر نعمت، نعمتت افزون کند
کفر نعمت، از کفت بیرون کند”
گاهی چشم را طوری تربیت کردهایم، خوشبختی که خدا در وجودمان قرار داده را نمیبینیم و فقط خوشبختی دیگران را میبینیم و به آنها حسادت میکنیم!
نمیگوییم:
“لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفسًا إِلّا وُسعَها
سوره مبارکه بقره، آیه ۲۸۶"
خداوند هیچ کس را، جز به اندازه تواناییش، تکلیف نمیکند.
اگر خداوند به او بالاتر از من داده، چون میدانسته توانایش از من برایِ گرفتن آن بیشتر بوده است.
اگر نعمتِ بیشتری به دیگری داده، حساب و کتابِ زیادی هم، نسبت به او وجود دارد!
پس
شکر کن،
سپاسگزار باش،
برای آنچه داری…
و
دعا کن،
از خدا بخواه،
به تو هم، لیاقتِ داشتن نعمتهایِ بیشتر و بالاتر را بدهد…
✍زهرا. یوسفوند