یاس کبود۱۴

گاهی چنان دلت از عالم و آدم می گیرد و آنقدر بیقرار و بیتابی، که نه جای دنجی تو را آرام می کند؛ تا آنجا بنشینی و فارغ از درد و رنج روزگار، نفس راحتی بکشی. نه دمنوش بهارنارنج تو را آرام می کند، تا چشمانت را ببندی؛ بیخیال هر آنچه شوی که تو را به این حال و… بیشتر »

سرد و بی‌روح کوچه‌ای دیوسرشتی در کمین با چنگال‌هایی زمخت بی‌دفاع، مادری می‌زد نام او، ام‌الائمه آسمان نورش بِرفت چشمانِ او دیگر ندید محو شد نور از دیدگان فرش شد روی زمین برگ از برگ گل، وا شد روی زمین آلاله شد چادرش خاکیِ‌خاکی زیرلب زمزمه یاعلی بر بالین… بیشتر »

یا صاحب الزمان! خودم را به واسطه شیعه بودن، منسوب به شما می دانم. نمی دانم! این انتساب را از جنس یعقوب بدانم یا از جنس برادران یوسف! ای یوسف من! نمی دانم! این انتظار را چگونه معنا کن؟! انتظاری از جنس یعقوب نبی یا نه از جنس برادران یوسف؟! مانند یعقوب… بیشتر »

از این سر شهر به آن سر شهر در به در، به دنبال چتری می گشتم تا خریداری کنم! البته چتر زیاد بود، اما از این عصایی ها که من به شان هیچ میلی ندارم. درواقع به دنبال یک چتر کوچک از آن قدیمی ها می گشتم. بالاخره با کلی گشتن در راسته کردها ” محله ایی در… بیشتر »

اعتبار دفترچه بیمه ام تمام شده بود و مجبور شدم برای تعویض آن به خدمات درمانی بروم. وقتی رسیدم، از بس شلوغ بود جای سوزن انداختن نبود! با خودم گفتم: “کرونا همین جاها دارد پرسه می زند و به ریش نداشته همه مان می خندد! “ یکی نیست به این آقایان… بیشتر »