یاس کبود۱۴

همسر، کسی که آرامش می‌دهد و غم و غصه را می‌زداید! نیاز نیست دوست داشتنش را به زبان بیاورد، همین‌قدر که صبح زود از خانه بیرون می‌رود و هرکاری باشد انجام می‌دهد تا زن و فرزندانش در آرامش و آسایش باشند، اخر دوست‌ داشتن است! همین که حاضر است دنیا را به پایِ خانمش بریزد و او را عزیز می‌کند خودش عشق است و محبت! اگر روزی روز تولدت را از یاد برد، یا سالگرد ازدواج را فراموش کرد، بگذار به حسابِ کار و مشغله زیاد! 

بگذار محیط خانه برایش آرامش‌بخش‌ترین جایِ دنیا باشد، اگر اینگونه نباشد به دنبالِ آرامش‌هایِ گذرایِ خیابانی می‌رود!

محبتت را عشقت را تمام مهربانیت را به پایِ این هدیه خداوندی بریز و رضایت خداوند و بهشت را برایِ خود خریداریی کن، بنگاه آماده معامله است، دوست داری دائمی بخری یا نه برایِ مدتی رهن و اجاره‌اش کنی؟!

شنیدی نمک می‌خورد و نمکدان می‌شکند؟! حکایت بعضی ما آدم‌هایِ نمک‌نشناس است!

سرِ سفره خدا نشسته‌ایم و روزی او را می‌خوریم اما روزمان، شب نمی‌شود اگر گناه نکنیم!

به هرکجا بنگری نعمت او در حقت را می‌بینی، از آسمان و زمین برایت نعمت و روزی می‌فرستد اما آنقدر بی‌چشم‌و‌رو هستیم از یک کودک شرم می‌کنیم و گناه انجام نمی‌دهیم ولی از او که عالم به غیب است شرم نداریم و راحت مرتکب گناه می‌شویم!

پ.ن:

” قُلْ مَن یَرْزُقُکُم مِّنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ؟!.. فَسَیَقُولُونَ اللهُ. فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (یونس/۳۱)
 بگو: چه کسی شما را از آسمان و زمین #روزی می‌دهد؟!

 پاسخ می‌دهند: #خدا

 بگو: پس چرا #تقوا پیشه نمی‌کنید؟!”

چادری‌ها مهربانند، زندگی دیگران را بهم نمی‌ریزند، چون زیبایی خود را با چادر می‌پوشانند!

چادریی‌ها مهربانند، دل پسران جوان را نمی‌لرزانند!

چادریی‌ها مهربانند، بزک کرده در خیابان جولان نمی‌دهند!

چادریی‌ها مهربانند، به جامعه امنیت و آرامش می‌دهند!

در کمین نشسته است و به دنبال فرصتی می‌گردد تا زهرش را بریزد. زهرهایش طعم‌های مختلفی دارد. برای همه به یک شکل نیست. هرکسی را به نحویی فریب می‌دهد و به دامش می‌اندازد! شیطان را می‌گویم. قسم یاد کرده‌ است، همه را گمراه کند. دشمنی آشکاری با آدمیان دارد. باایمان و کم‌ایمان و بی‌ایمان ندارد، هیچ‌کس درامان نیست مگر مخلصان در ایمان! فقط باید به خدا پناه برد تا از دستش در امان بود. اگر پناهگاه و مأمنی چون پروردگار نبود وسوسه‌هایش آدم را بیچاره می‌کرد.  

“قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ‏‏ إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ ‏

شیطان گفت: به عزت تو سوگند، همه آنها را گمراه خواهم کرد، مگر بندگان خاص تو از میان آنها”

یکی از حسن‌هایِ اردوهایِ جهادی و رفتن بین مردم، لمس کردن تفاوت بین نظام شاهنشاهی و نظام جمهوری اسلامی است.

وقتی بین روستاهایِ دورافتاده قدم می‌زنی، به چشم خود کارهایی که قبلا حتی در شهرهایِ کوچک هم نبود و الان در روستاها دیده می‌شود را می‌بینی. 

قدیم تحصیل علم فقط برایِ از ما بهتران بود و بیشتر پدرومادرهایمان بی‌سواد مانده‌اند اما امروز به برکت نظام اسلامی در روستاها هم مدارس وجود دارد و همه حقِ خواندن و نوشتن دارند و هر خانه‌ای حداقل یک دکتری یا ارشد دارد!

در قدیم هر شهری یک یا چند شبکه بهداشت داشت اما اکنون هر روستایی برایِ خودش شبکه بهداشت دارد!

قدیم راهها بیشتر خاکی بودند الان  راهها آسفالت شده‌اند و عبورومرور مردم راحت شده است. 

از مادرم شنیده‌ام آن زمان‌ها به لبِ چشمه برایِ آوردن آب می‌رفتند الان تا حیاطِ همه لوله آب کشیده شده است!

مردم شهر از نفت برایِ حمام و گرم کردن استفاده می‌کردند الان حتی روستاها هم انرژی مصرفی را از گاز می‌گیرند!

آری نمی‌گوییم امروز کشور گل‌وبلبل است و همه چیز مهیا است چون تنها زمانی که جهان گل‌وبلبل می‌شود، هنگامه‌ی ظهور منجی عالم بشریت است، اما نسبت به قبل خیلی پیشرفت داشته‌ایم.

کسانی که دمِ از بهتر بودن زمان شاهنشاهی می‌زنند و منتظرند نظام به قدیم برگردد، اندکی با وجدان بیدار خود نه در خواب بنشینند و دودوتاچهارتا کنند و مقایسه‌ای به دور از هرگونه جانبداری داشته باشند، آیا در گذشته اینهمه نعمت به وفور یافت می‌شد؟!

قدری بی‌انصافی است که چشم بسته از کنار پیشرفت‌هایِ نظام عبور کرد و آنها را نادیده گرفت!!

راست گفته‌اند:

“شکر نعمت، نعمتت افزون کند

کفر نعمت از کفت بیرون کند”

می‌ترسم روزی فرا رسد و بخاطر کفران این نعمتِ بزرگ انقلاب، خداوند آن را از ما بگیرد و ظالم را بر جامعه حکمفرما کند! باید دست به کار شد و مردم را هشیار کرد. وظیفه من و تو طلبه سنگین‌تر از قبل است. اگر قبل از انقلاب طلاب به کمک اقشار دیگر جامعه انقلاب اسلامی را به پیروزی رساندند، امروز وظیفه طلاب حفظ نظام جمهوری اسلامی و رساندن آن به دستِ یگانه منجی جهان است!

امروز ایرانِ اسلامی به جایی رسیده که چشم همه بدخواهان جهان به آن خیره شده و با کارشکنی‌هایِ خود و جنگ نرم مانع پیش رفتن نظام می‌شوند اما عده‌ای در خواب غفلت به سر می‌برند یا خود را به خواب زده‌اند و عصایِ دست دشمن برایِ ضربه زدن به نظام شده‌اند!

مردم باید بیدار شوند و همه دست در دست هم گذارند و پیشرفت انقلاب نسبت به گذشته را به جهانیان نشان دهند!