یاس کبود۱۴

بوم نقاشی در دستان تو است. قلم‌مو را که برمی‌داری و در آبرنگ می‌زنی، این تو هستی که نقش را بر روی تابلویِ زندگی می‌کشی! حواست باشد بهشت و جهنم را تو خود نقاشی می‌کنی! پس طوری این نقش و نگارِ زندگی را بر روی بوم به نمایش دربیاور که بهشت را نقاشی کنی و… بیشتر »

همسر، کسی که آرامش می‌دهد و غم و غصه را می‌زداید! نیاز نیست دوست داشتنش را به زبان بیاورد، همین‌قدر که صبح زود از خانه بیرون می‌رود و هرکاری باشد انجام می‌دهد تا زن و فرزندانش در آرامش و آسایش باشند، اخر دوست‌ داشتن است! همین که حاضر است دنیا را به پایِ… بیشتر »

ضمیر همه در بدو تولد پاک است و بی‌آلایش! خداوند انسان‌ها را بر فطرت پاکی خلق کرده است. بعد از خلقت، انسان راهی زمین شد، زمینی پر از امتحان و آزمایش! هرکس باید نشان دهد چند مرده حلاج است! عده‌ای بر همان ضمیر پاک خود ماندند و سعی کردن شفافیت آن را دوچندان… بیشتر »

به باغ پسرعموجان برای شام دعوت شده بودیم. پدرجانمان هم باغ کوچکی در روستایِ آباواجدادیمان دارد، اما این باغ چیز دیگری است. تا آن شب، چند بار دیگر دعوتمان کرده بود بخاطر تنبلی و بی‌حوصلگی، خانواده را مشایعت نمی‌کردم. آن شب با دیدن زیبایی‌های باغ و خانه… بیشتر »