آدم های مهربان
لباس عزا
سقوط به پرتگاه
کوهنوردی که می خواهد قله ای را فتح کند، برای موفقیت باید روزها را سپری کند و رنج و تحمل سختی را به جان بخرد تا بالاخره به نوک قله برسد.
اما اگر لحظه ای اشتباه کند به چند ثانیه نمی کشد که از قله سقوط می کند!
انسان برای رسیدن به کمال هم اینگونه است، برای رسیدن به درجات کمال روزها و ماه ها و شاید سال ها باید طول بکشد. باید سختی های زیادی را متحمل شود، باید تلاش های زیادی کند تا موفق شود.
ولی برای سقوط او لغزشی کفایت می کند و اگر توبه نکند و گناه پشت گناه کند دیگر سقوطش به پرتگاه حتمی است و اگر عمر به پایان رسد دیگر کاری نمی شود، انجام داد!
پیچ و خم زندگی
آدمی که در جاده پرپیچ و خم قدم می گذارد، بستگی به این دارد که به زیبایی های آن فکر کند یا فقط بخاطر پیچ و خم جاده سرگیجه بگیرد و حالش بهم بخورد!
آدم های منفی هم این گونه هستند فقط پیچ و خم زندگی را می بینند و غیر از آن چیزی نمی بینند.
اما!
آدم هایی که مثبت اندیش هستند آنقدر فکرشان زیبا است که پیچ و خم زندگی در آنها اثری نمی گذارد و فقط زیبایی های آن را می بینند و از آن لذت می برند!
مقصد هر دو دسته انسان ها یکی است اما یک دسته با آه و ناله و سختی و دسته دوم با لذت و شادی.